Af en toe, wanneer ik zin heb om in de tuin te gaan, maar geen zin of geen tijd (of niet de juiste kledij) voor tuinwerken, doe ik gewoon een inspectierondje. Ik neem foto's voor de blog, en het schrijven van artikels helpt me mijn gedachten te ordenen en bij te leren.
Op dit moment zijn er vooral veel eetbare bloemen. Heel wat éénjarige kruiden zijn al afgestorven, zoals de klaproos, komkommerkruid, vergeet-me-nietje, oregano. Dankzij de vrijgekomen naakte grond en het vochtige weer, zie ik overal nieuwe plantjes verschijnen. De meeste zijn van harte welkom, maar gras, winde en brandnetel moeten echt gewied worden.
Ga je mee op ronde?
De lila monarda, en de bloemen van venkel. Beide eetbaar.
Hieronder staat een spontaan verschenen vrouwenmantel. Deze plant kan zo schitterend dauw en regendruppels verzamelen (dit waren regendruppels). De plant is medicinaal en kan in thee.
De miniscule bloemetjes hieronder zijn van een eetbaar onkruid dat ik normaal wel wegneem: de canadese fijnstraal.
Ook heermoes kan in de thee en heeft medicinale eigenschappen. De plant haalt voedingsstoffen heel diep van onder de grond. Ik trek ze uit als ik ze tegenkom, maar waarschijnlijk heeft dat helemaal geen zin. Ik laat ze dan liggen tussen de planten als voeding. Dit gedeelte van de plant kan zich toch niet vermeerderen.
Ook brandnetels zijn eetbaar. Ik probeer ze te verwijderen, maar als je de wortel niet volledig kan wegnemen, komt brandnetel altijd terug. Hier staat hij zo dicht bij de fazantenbes dat het onmogelijk is hem helemaal weg te krijgen.
De fazentenbes of grootmoeders oorbel is een streling voor het oog. Voor sommigen ook voor de tong. Je zal eens moeten komen proeven om het te weten.
Ik gok dat ik hier een zaailing van een verbascum soort heb gevonden. Vorig jaar kreeg ik een plantje van Tim, en die stond hier in de buurt. Koningskaars heeft ook medicinale eigenschappen.
Hieronder zie je in het lichtgroen kiemen van wilde oregano. Meer donkergroen is kleine veldkers. Deze is eetbaar en smaakt naar tuinkers.
De moerasanemoon (eetbaar blad) was vorig jaar wat in de verdrukking. Nu doet hij het beter, hij zal het vorig jaar te droog gehad hebben. Dit is een vaste plant.
Deze dropplant of agastache vind ik heel leuk. Ik had ze vroeger in het blauw. Alhoewel het een vaste plant is, kwam ze het jaar erop niet terug. Ik zette nu deze, en hoop dat deze niet weer verloren gaat.
Nog een foto van de rode monarda of bergamot om het af te leren.
Hieronder een foto van een doornloze braam. Ooit plaatste ik er op deze plek als stekje, maar steeds als er een stukje wortel blijft steken, komt hij terug (helaas zoals zijn wilde broer).
Zaailingen van pimpernel. Ik kocht 3 jaar geleden zaad, en kon met veel moeite 2 plantjes voorkweken. Dit jaar vond ik al één nieuw plantje, maar nu staan er zo'n honderd. De blaadjes met gave randen zijn vergeet-me-nietjes.
Dit moeilijk te fotograferen kiemplantje ziet eruit als peterselie of selder. Ik wist dat er vlakbij een selder had gebloeid. Ik kneusde even het blad en de geur bevestigde me dat het om selder gaat.
Dit is een bernagieplantje (komkommerkruid). Die kan zich heel sterk uitzaaien. Ik vind het prima. De planten worden best volumineus, waardoor ze een groot stuk aarde bedekken. Ze zijn heel makkelijk te verwijderen als je wil. De bloemetjes zijn mooi en staan garant voor een waar bijenfestijn.
Een mierenhoop gebouwd temidden van de tijm.
Nog meer kleine veldkers.
Hieronder kaasjeskruid of malva, evenals komkommerkruid een plant die ooit mijn tuin binnenkwam via een bloemenmengsel, en nu overal opkomt. Prima.
De bloemetjes van Phlox zijn ook eetbaar. Geen opmerkelijke smaak, maar wel sierlijk.
