vrijdag 31 december 2021

Winter-eetbaars in de perenboomgaard

We waren aan het werk in de perenboomgaard (het was 12°C!) en vonden wel wat lekkers:
Er was heel wat zuring te vinden!

 

We proefden ook van heerlijke rozenbottels. In de perenboomgaard staan enkele wilde rozen. Ze verschenen er spontaan. De doornen aan deze struiken zijn nog venijniger dan aan wilde bramen. Ik snoeide de gevaarlijkst hangende takken weg en ondertussen smulden we van de vitamine C-bommetjes.


 

Verder was er ook een meidoorn die één tak met vers blad had.

 

Boek: de tuinjungle. Tuinieren om de wereld te redden.

 

Ik las een boek.
De tuinjungle leest als een vertelling, niet als een weetjesboek. Daar de hoofdstukken toch min of meer afzonderlijke verhalen zijn, kon ik ietwat selecteren wat ik wou lezen. 
Wat me bijblijft:
  • Alhoewel ik al heel veel weet over pesticiden was ik toch nog geschokt over de enorme verspreidheid ervan, de grote gevaren ervan en de impact op mens en dier (vooral insect). Het was een goede herinnering om zoveel mogelijk bio en uit eigen tuin te eten.
  • Ik leerde veel over het verschil tussen honingbijen en solitaire bijen. Over wat er nodig is om ze te helpen (habitat én onvergiftigd voedsel)
  • Ik leerde veel bij over andere soorten insecten zoals sluipwespen en mijten, over mieren en oorwormen
  • Het is moeilijk om kort samen te vatten wat me juist aansprak, maar het leest echt als een pamflet voor natuurlijk tuinieren. Het lezen ervan moedigde me nog meer aan om te blijven doen wat ik doe. Want de bijdrage die je levert op gebied van biodiversiteit, waterbuffer, klimaatbuffer, erosiebestrijding en natuurlijk duurzame productie van voedsel is aanzienlijk.
Ik raad het boek zeker aan, vooral ook omdat je de hoofdstukken die je interesseren wat kan selecteren (ik heb bijvoorbeeld minder affiniteit met vijvers en waterleven)

Winterwerkjes in de perenboomgaard

 

Het is de laatste weken (misschien zelfs maanden) wat druilerig weer. Maar het is wel echt zacht. Het is heel aangenaam om buiten te werken, omdat je niet verkleumd raakt. Het zachte weer laat toe te snoeien zonder vrees voor vorst.
Ik ga deze periode heel veel buiten, vooral naar de perenboomgaard. Wat ik er doe:
  1. Snoeien van de perenbomen
  2. Verwijderen van bramen en andere ongewenste planten bv kardinaalsmuts
  3. Aanplanten van nog meer zelfgekweekte bessen
  4. Mulchen van de aanplant
  5. Verzamelen van hout


1. Snoeien van de perenbomen
Hier kan je een blogpost lezen van hoe mijn nonkel Marc ons vorig jaar een initiatie kwam geven. Die winter snoeiden we misschien hooguit nog een dertigtal bomen. Maar we wisten wel wat beter wat we deden. We snoeiden nog verder tijdens de rest van het jaar. Meestal snoeiden we takken die te hoog of te lang waren. Deze winter lukt het om meer systematisch en groeigericht te snoeien (er is ook minder hinder door vorst). Met heel wat bomen beginnen we namelijk zo goed als opnieuw met het vormen van de basistakken. Zeker meer dan de helft van de bomen is gesnoeid!



2. Verwijderen van bramen

Omdat ik nu systematisch per rij aan het werken ben, wou ik meteen alles in orde hebben waar ik was 'gepasseerd'. Dus verwijder ik zoveel als mogelijk de bramen. In andere seizoenen trek of knip of spit ik de plant gewoon af. Veelal belanden ze dan op een stapeltje bramen. Op dit moment (met het zachte en natte weer) lukt het prima om de plant te ontwortelen met een spade. Ik hef een graszode op, trek aan de voet van de plant, en schud daarna zoveel mogelijk de aarde van de wortels af. Als je dat niet doet, blijft de plant met dit heerlijke weer gewoon leven. Zelf zonder aarde aan de wortel durf ik ze nu niet ergens aan de kant gooien, ze zouden wel een manier vinden om te overleven. Ik verzamel ze in een bigbag voor de veiligheid.

Dit is een uitgespitte en afgeklopte plant.

De bigbag bevat al een aardige 'oogst'.

Deze foto toont aan hoe de bramen zich kunnen voortbewegen (enkele meters per jaar). De bramenplant kan aan zijn uiteinde opnieuw wortelen. Zo ontstaat er een nieuwe plant, waar het volgende jaar weer nieuwe scheuten uitgroeien.

De strijd tegen de bramen is een eeuwige strijd. Je kan er alles over lezen door onderaan de post op het label 'wilde bramen' te klikken.

4. Mulchen

In dit seizoen mulch ik met 2 bronnen. Ten eerste kreeg ik 4 bigbags vol snoeimateriaal van mijn schoonbroer. Ten tweede gebruik ik oude hopen snoeimateriaal. Ik vertrappel ze tot ze nog bestaan uit hele kleine stukjes en strooi ze rondom planten als mulch. Het vertrappelen gaat heel vlot voor snoeihout van de perenbomen. De dikkere takken neem ik mee als brandhout. De takken van andere planten vertrappelen veel minder goed, daarmee maak ik nieuwe stapeltjes, dat ik aanvul met nieuw snoeihout. Hieronder staat een voor en na-foto van zo'n takkenhoop.


 
Hieronder een foto van een plant die een lekker mulchlaagje van vertrapte perentakken kreeg.
 












dinsdag 7 december 2021

Aanplant in de weide bis

Vandaag vond ik nog eens de gelegenheid om me buiten te begeven. Dat is helaas zeer weinig gelukt de laatste weken. Van de bestelling van Arborealis moesten nog steeds enkele planten geplant worden. Vooral dan enkele planten waarvoor ik niet onmiddellijk een plekje in gedachten had. Ik moest dus nog eens op verkenning. Ik vond nog enkele gaatjes in de weide voor enkele olijfwilgen, een pawpaw en een erwtenstruik.

Op onderstaande foto zie je dat de meeste aanplant werd gemarkeerd met gerecupereerde bamboestokken uit de perenboomgaard. Bij de kleinere planten is het nodig om de aanplant te barricaderen voor scharrelende kippen. soms zijn de plantjes ook nog zo jong en kwetsbaar dat ze snel overwoekerd kunnen worden door het gras. Dan is het nuttig goed te mulchen (meerdere keren per jaar) en de planten aan te duiden met stokken die hoger dan het gras komen.
De 'doornenhoek' in de weide, met onder andere erwtenstruik, roos, duindoorn, sleedoorn, stekelbes (kruisbes) en berberis (zuurbes)
1 van de 2 aangekochte pawpaw staat in de perenboomgaard, deze tweede staat in de weide sinds vandaag. Ik moet nog wat opzoekingswerk doen of dat niet te ver is voor de bestuiving, en in dat geval moet ik er nog enkele bij planten.

Ik verplantte ook nog wat van die heerlijke gele frambozen. Langs de omheining met de moestuin, en rondom de pruimenboom in de weide.