Annulatie owv triestige tuin

Lieve vrienden. Wie tuiniert is er op ingesteld dat de natuur de baas is en je resultaten in de tuin afhankelijk zijn van de weersomstandigheden. 

Lange tijd bleef ik hopen dat beterschap op tijd zou komen voor de open tuinen, maar nu heb ik toch beslist de open tuin te annuleren. Het is met spijt in het hart!

Onze tuin is herschapen in een moeras. Het is er drassig en modderig. Wat gezaaid is komt niet uit, wat uitkwam werd opgegeten door slakken, en planten die we al langer hadden zijn weggerot.

Hieronder enkele sfeerbeelden:

SLAKKENVRAAT

Wat we zaaiden in de moestuin kreeg geen kans. Enkele vast planten verdwenen of zijn zelfs nooit verschenen (bv eendagsbloem). De slakken zijn zo enthousiast dat ze planten eten die ze andere jaren zelfs niet aanraakten, zoals okkernoot, venkel, daglelie, agastache, monarda enzovoort. De koolplantjes , pompoenen en komkommers uit het tuincentrum maakten geen kans. De aardbeien zijn niet voor ons bestemd maar voor slakken, vogels en mieren.

Ze eten zelfs venkel (zie het slijm bovenaan de plant)

Ik kreeg van Els een honderdtal aardbeienplantjes en gaf ze een heel mooi stekje in de moestuin (zie deze post). Helaas wordt elke aardbei aangetast door slakken en daarna mieren.

Deze monarda plantjes stonden op een tafel en zijn half kaalgevreten. De planten die geplant zijn (monarda, agastache, tradescantia) zijn helemaal verdwenen, alsook de kolen.

MODDER en MOERAS

Dit pas aangeplante appelboompje staat permanent met zijn voeten in het water, hopelijk overleeft hij dit. Een sering, een zwarte vlier, en de lavendel en tijm zijn gewoon weggerot. Lavendel en tijm zijn niet echt geschikt voor natte gronden, maar een vlier zou toch tegen wat natte moeten kunnen.

Dit is de staat van ons gazon.

Zo ziet de moestuin er uit. Er staat hier en daar een aardbeiplantje, er staan wat bessenstruiken die van stekjes zijn gekweekt en er is voornamelijk heel veel bijenkorfje (brunel). Die doet het blijkbaar goed op zware natte grond.

DODE PLANTEN

Hierboven een voorbeeld van een pas aangeplante druif. Die is waarschijnlijk weggerot. Zo ook een Franse uiensoepboom, een sering, de lavendel, de tijm. 

Ook de citroenmelisse en de oregano, die al op veel plaatsen een mooie oppervlakte innamen, komen niet terug. De tijm en lavendel heb ik dan maar vervangen door vrouwenmantel en daglelie, omdat ik zag dat die het wel goed doen.

Wat gezaaid werd kwam niet uit. Wat zichzelf normaal vlot uitzaait, zoals korenbloem, borage, klaproos, is ook niet te bespeuren.

Enkele sfeerbeelden van hoe het was

De lavendel en tijm hadden te natte voeten en zijn weggerot. De bernagie die altijd overal spontaan verschijnt is nergens te vinden. Klaprozen zijn er ook niet.

Hierboven zijn 2 foto's van dezelfde borderrand. Dit jaar en vorig jaar.

Dit zijn 2 foto's van de moestuin, dit jaar en vorig jaar. Zie ook deze post deze post voor schitterende bloemen in de moestuin

Nog 2 oude foto's om nostalgisch terug te kijken naar betere tuintijden. Het kaasjeskruid begint nu wel te komen in de moestuin. De andere bloemen laten zich niet zien. De komkommer- en pompoenplanten zijn opgegeten door de slakken.

15 juni allen welkom op de Velt Holsbeek open tuinen

Beste bezoeker, ik en 2 andere Velt-Holsbeek leden heten je van harte welkom op onze open tuinen op 15 juni om 14 uur.

Meer info via deze link

Ik ontvang jullie persoonlijk met zeer gemengde gevoelens. Tijdens vorige edities kon ik vol trots mijn tuin laten zien. Dit jaar echter is onze tuin veeleer een moeras dan de prachtige bloemen- en bessenoase van de vorige jaren. Het gazon is zo zompig dat het niet kan afgereden worden. Meerdere planten zijn weggerot, en wat nog overbleef is afgegeten door de duizenden slakken. In de moestuin kiemt zo goed als niets (het zaad is weggerot denk ik) of het wordt door de slakken opgegeten zodra het bovenkomt.

Plantjesoogst

Na een wandeling door het dorp deze namiddag, kwamen Pieter en ik met nieuw plantgoed thuis. We kwamen langs een stuk dat al even braak ligt en waar binnenkort op gebouwd zal worden. Er staan bessenstruiken (rode denk ik) en frambozen. We waren onvoorbereid (zonder spade) maar konden enkele afleggers makkelijk met een mooie wortenkluit uittrekken en naar huis meenemen. Ik zou het zonde vinden als er binnenkort een bulldozer passeert en al deze mooie struiken vernielt. Daarnaast hebben we de planten niet echt gestolen, maar alleen vermeerderd. We namen voor de zekerheid afleggers van 3 verschillende struiken, misschien zijn het verschillende rassen.

(De moederplant laat enkele toppen van haar takken op de grond vallen, waar ze wortelen en nieuwe takken schieten. Zo ontstaan dochterplantjes op ongeveer anderhalve meter van de moederplant.) 

We hebben ze geplant in het Zuidelijke stuk, in de eerste volle rij perenbomen, en ook nog enkele tussen de appelbomen die we zelf aangeplant hebben in de perenrij waar een aantal peren gesneuveld waren ten tijde van de aankoop. Ik had wel wat werk om de grond zo bramenvrij mogelijk te maken. Als een wortelstok van bramen tussen de nieuwe planten blijft zitten, krijg ik deze nooit meer verwijderd zonder de bessenstruiken te beschadigen.

De frambozen kwamen met minder wortel mee, het zal afhankelijk van het weer zijn of zij het redden. Ze staan daar ook in de buurt, in een frambozenrij die nog niet vol was.

Het bracht ons op het idee om ergens ook nog frambozenplantjes te gaan oogsten. Ze komen oorspronkelijk uit een omheinde tuin maar zijn 'weggelopen' via wortelstokken tot aan de andere kant van het wandelpad. Zo hoop ik een zo divers mogelijk aanbod aan frambozen te hebben. Ze zijn dan misschien op andere momenten rijp, of proeven net iets anders, of voelen zich beter thuis in ons voedselbos of...

 

Bloesems genoeg, nu hopen dat ze bestoven worden en niet kapotvriezen. Enkele sfeerbeelden.

 

Nieuwe aardbeiplantjes

In de moestuin kwam een mooie rij aardbeiplantjes gekregen van Els. We kijken uit naar de aardbeitjes.

 

4 nieuwe plantjes uit het plantencentrum

De lente brengt wat plantkriebels met zich mee. Een paar dingen blijven we koppig proberen, ook al lukt het niet zo goed. Voor andere zaken geven we het op. (ziehier een blogpost over plantjes die de winter van 22 niet overleefden. Ook al verandert het klimaat en is ons stuk écht beschut en warm, het beste lukken de klassiekers zoals appel, peer, kers en bessenstruiken. Dus zullen we daarop inzetten. De notenbomen groeien gestaag, maar dus heel erg traag.

Vandaag plantte ik een moerbeiboom in de siertuin, een mini-appelboom en twee nieuwe druiven in de moestuin bij de andere druiven.

We hebben al 1 moerbei maar die doet het zo slecht in de weide (in de wind en in natte klei) dat hij na 5 jaar slechts uit enkele éénjarige takjes bestaat.

We hebben naast de moestuin al 2 goede (maar slecht gevormde) druivenstruiken. Er is nu nog een blauwe (Rembrandt) en een roze (Katharina) aan toegevoegd. 

Een mini-appelboom sprong me in het oog, die gaan we ook proberen.

Eén van de doelen en de voordelen van deze blog is dat ik kan documenteren en dus opzoeken wat er gebeurde in ons voedselbos. Een zoekactie op 'moerbei' leverde hetvolgende op over de moerbeiplant in de weide. In juni 2020 was het zo droog dat er een reddingsactie moest opgezet worden (foto linksonder). In 2021 zijn de oude takken dood maar zijn er nieuwe scheuten te zien (foto rechtsonder). Vandaag stelt de plant nog steeds niet veel meer voor dan enkele moeilijk te vinden scheuten. Ik vond ook terug dat we ook in de perenboomgaard een poging deden om een moerbei aan te planten in 2021, deze heeft het niet gehaald.

Forsythia groeit en bloeit

 

 

Links staat een foto van vorig jaar (8 maart 24) uit deze blogpost met ook een link naar recepten met forsythia bloem. Rechts staat dezelfde plant 1 jaar later (1 maart 24)