Het ontstaan van de stekjes
De meeste stekjes maak ik op het moment van snoeien. Dan vind ik het te grote zonde om het snoeisel weg te gooien, en stop ik zoveel mogelijk in de grond. Vaak ga ik daarbij als een eekhoorn aan het werk. Net zoals een eekhoorn verspreid ik mijn buit, met als redenering dat er wel één van de plekjes zal zijn waar de stekjes zich thuis voelen. Net als een eekhoorn vergeet ik ook vaak wat ik waar heb achtergelaten. Soms, net als bij eekhoorns, duiken er dan plantjes op op plaatsen waar ik het helemaal niet meer verwachtte.
Inventaris
Sinsd deze winter probeer ik deze blog te gebruiken om bij te houden wat ik deed. Bij elke blogpost horen een aantal 'labels', om blogposts rond een bepaald thema te groeperen. Het label 'stekken' is ondertussen één van de meest uitgebreide labels - toegegeven met posts die vaak zeer gelijkaardig zijn.
Bij deze:
Ik snoeide en stekte de honingbes.
Deze korte stekjes stak ik in de moestuin in de grond, in hetzelfde bed als de vorige batch stekjes, maar beginnend aan de andere kant. Er was ruim voldoende, daarom stak ik ook nog enkele volledige takken in de grond. Enkele in de rij lavendel/tijm, en enkele in de rij van de honing- en vossenbessen.
De vossenbes stekte ik ook, maar die planten zijn nog zo jong dat ik er niet veel uit wou snoeien. Ze staan ook in de moestuin.
Werkwijze
Eénjarige (niet-verhoutte) takken afknippen. Zorgen dat er niet teveel bladknoppen overblijven (wortel en blad moeten in evenwicht zijn; zonder wortels verdampt er teveel water via het blad). De knoppen die onder de grond gaan afbreken. Takje onderaan wat beschadigen en/of schuin afknippen.
To do
Taeyberry en Loganberry ook stekken.
Wilgenwater maken om de worteling te bevorderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten